โซ่อุปทาน คือ เครือข่ายของผู้ที่เกีายวข้องกับการผลิต (producing) และการจัดส่ง (delivering) สินค้าที่แล้วเสร็จ (finished product) ไปให้ลูกค้าขั้นสุดท้าย (final customer)
Supply chain Stages
ห่วงโซ่อุปทานประกอบด้วยหุ้นส่วนทางการค้าที่แตกต่างกันมากมายเราเรียกว่า ขั้นตอน (stage) ซึ่งประกอบด้วย- ซัพพลายเออร์ (Suppliers)
- ผู้ผลิต (Producers)
- ผู้ขาย/ผู้กระจายสินค้า(Wholesalers / Distributors)
- ผู้ขายปลีก (Retailers)
- ลูกค้า (Customer)
ทิศทางการไหล
SCM Activities
กิจกรรมของห่วงโซ่อุปทานประกอบด้วย- การประสานงาน (Coordination) ประสานการไหลของสินค้า การให้บริการและเงินทั่วทั้งห่วงโซ่อุปทาน
- การแบ่งปันสารสนเทศ (Information Sharing) แบ่งปันการพยากรณ์ ข้อมูลที่จุดขาย แคมเปญ ส่งเสริมการขายที่ได้วางแผนไว้และระดับสินค้าคงคลัง
- การทำงานร่วมกัน (Collaboration) ต่อเชื่อมแผนการปฏิบัติงานและดำเนินการตัดสินใจทางธุรกิจร่วมกันเป็นหนึ่งเดียว
The Bullwhip Effect
การกระเพื่อมไหวและการผิดเพี้ยนของสารสนเทศจะเพิ่มมากขึ้น เมื่อมันเคลอนทื่ไปตามโซ่อุปทาน ทําให้แต่ละขั้นตอนของสายโซ่ต้องแบกรับสินค้าคงคลังที่เพิ่มมากขึ้น ยิ่งสายโซ่อุปทานยาวมากขึ้นเท่าใดโอกาสที่จะเกิด Bullwhip Effect ก็จะเพิ่มมากขึ้นด้วย การแบ่งปันสารสนเทศจากจุดขาย (point – of sale information) ระหว่างสมาชิกทั้งหมดอยู่ในโซ่อุปทาน สามารถใช้เป็นเครื่องมือในการต่อสู้กับ Bullwhip Effect ได้
Value Chain ห่วงโซ่คุณค่า
Value Chain คือ ตัวแบบห่วงโซ่แห่งคุณค่า คิดค้นโดย Michael E. Porter เป็นตัวแบบที่มองว่า ธุรกิจเป็นกิจกรรมที่สร้างสรรค์คุณค่าอย่างต่อเนื่องและสัมพันธ์กันเหมือนกับลูกโซ่ ซึ่งแต่ละกิจกรรมในกระบวนการธุรกิจ ตั้งแต่การนาเข้าวัตถุดิบ จนกระทั่งผลิตส่าเร็จกลายเป็นสินค้าส่าเร็จรูปจะช่วยสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับสินค้าและบริการ ก่อนจะส่งมอบไปยังลูกค้า กิจกรรมในตัวแบบห่วงโซ่คุณค่าแบ่งเป็น 2 ส่วน แต่ละส่วนสามารถนาระบบสารสนเทศไปใช้สนับสนุนการทำงาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น